Duncan wilde gelijk lekker naar de woonkamer, hij wilde lekker tv kijken. Na een kwartiertje wil Duncan de tablet al weer hebben, waar hij lekker een spelletje op gaat spelen.
Rond de klok van tien uur gaan we weer de deur uit richting de Efteling, en daar komen we al weer na twee minuten lopen aan. We gaan al eerste gezellig met zijn allen in de gondelbootjes, en Duncan heeft het naar zijn zin ondanks de warmte. Daarna willen er een aantal in de Pagode, en Duncan wil hier niet in. Hij wacht even in de schaduw met Mama en Lenie.
Als we ergens even wat gaan eten wil Duncan niets, en hij zegt dat hij naar huis wil. Mama vraagt aan Duncan of hij dan niet eerst lang een winkel wil, en dat wil hij wel. Duncan kiest een lief zacht knuffeltje uit, en hij is hier weer blij mee.
En dan wil Duncan weer teug naar het huis, hij heeft het niet meer naar zijn zin en hij is moe. Als we weer in het huis terug komen, wil Duncan even lekker een dutje doen en hij gaat even op bed liggen. Maar na 5 minuten is Duncan luidkeels aan het huilen, en hij laat zich een beetje moeilijk troosten. Na veel troosten en knuffelen wordt Duncan weer een beetje rustiger, en hij wil weer naar de kamer. Maar als Duncan weer in de kamer is gaat hij weer huilen.
Dit blijft zo een hele tijd doorgaan, en hij klaagt ook steeds over pijn in zijn buik. Doordat Duncan zich zo druk maakt moet hij overgeven, en Mama zet dan de sondevoeding even uit. Mama besluit om Duncan een paracetamol te geven en dan moet Papa bij hem komen, en dan valt Duncan eindelijk lekker in slaap.
Als Duncan na twee uurtjes slapen weer wakker wordt lijkt hij eerst vrolijk, maar dit is niet het geval. Duncan gaat verder waar hij was gebleven, Het lijkt er een beetje op dat hij zichzelf een beetje in de weg zit. Duncan weet niet goed wat hij wel en wat hij niet wil.
Lange tijd later ligt Duncan eindelijk weer lekker een beetje te slapen, en dan wordt hij wakker en roept om Papa. Als Papa aankomt bij Duncan zegt hij dat hij moet overgeven, en even later moeten we Duncan een beetje schoonmaken en het bed ook.
Papa troost Duncan, terwijl Mama en Lenie het bed schoonmaken. Als het weer gaat met Duncan, mag hij weer lekker gaan liggen en dan valt hij lekker op Papa zijn plekje in slaap.
Het is te hopen dat Duncan weer lekker doorslaapt en een rustige nacht heeft, en dat het morgen vele malen beter zal gaan dan vandaag.
Kalender
