Vannacht ook even wakker geweest door onze kamer genoot (baby Cees), die lag hard te huilen en maakte iedereen op de kamer wakker. Duncan werd hier een beetje boos om. Papa heeft uitgelegd dat Duncan daar niet boos op moet worden, omdat Duncan als baby ook wel eens midden in de nacht huilend wakker is geworden.
Om half acht wakker geworden en lekker tv gekeken, Duncan had geen trek in ontbijt.
Duncan doet het heel goed met zijn tweede chemokuur. Hoe klein onze lieve kanjer ook is, hij doet het zeer goed en staat zijn mannetje.
Als Mama er is wil de zuster Duncan zijn bed verschonen, en Duncan gaat met Papa en Mama naar de huiskamer. Hier speelt Duncan heerlijk een uurtje, en we spelen ook een spelletje Wie is het? Mama tegen Duncan (met hulp van Papa), en Duncan weet tot twee maal te winnen van Mama.
Hierna gaat Duncan weer een beetje moe zijn bed in, en valt lekker weer even in slaap. Duncan brengt de dag lekker verder door in bed met het kijken naar de tv, of met de tablet
Wel is Duncan een beetje onvoorspelbaar, het ene moment is hij boos en het andere moment is hij weer "vrolijk". Soms moet Papa even helpen, en als Papa er dan is om te helpen moet Mama ineens komen en moet Papa weg.
Soms huilt hij ook ineens, maar dit zijn allemaal bijwerkingen van de Dexamethason. Papa en Mama begrijpen dit wel, en nemen dit van Duncan voor lief.
Lieve kleine man,
Inmiddels al weer met de tweede kuur begonnen.
Je doet het super goed mannetje!
En wat mooi dat de botten schoon zijn!!
Heel veel sterkte weer!!
Een dikke knuffel van ons en een pootje van Shisha.
Het is ook niet niks allemaal he.....